Food, art and private dining zo staat het op de etalage en zo wilden we er ook invulling aan geven. Elk onderdeel kent zijn eigen bijzonderheden. Art bijvoorbeeld. Toen ik Harald Vlugt uitnodigde om te komen exposeren, stelde hij een reeks provocaties voor, een donkere rasta met dobbelstenen op zijn nek in de etalage en Kiss my Flower, een eigentijdse tuin der lusten boven de eettafels. De Jamaicaan in de etalage heeft volgens mij nog nooit zoveel foto’s uitgelokt, vooral lachende kinderen, voor wie het een eerste kennismaking met kunst was. Klein beginnen en groot eindigen. Als je iets kunt bijdragen aan kunsteducatie, dan is er niks mis met een beeld in de etalage.
Kiss my Flower opende een andere wereld. Nietsvermoedend zaten gasten te eten met achter hen copulerende dames en heren in allerlei standjes. Niets ging hen te ver: een faun die tot het interieur van de dames doordrong en een hondje met uitgestoken tong. Ik kon me voorstellen dat sommige vrouwelijke gasten het moeilijk vonden even met hun poedel in de winkel te komen - gesteld dat dit kan of mag. De voedselautoriteit is terecht streng over beestenbezoek in horecazaken.
Opmerkelijk was dat jongeren behoorlijk negatief waren over Kiss my flower (iaahhh, wat vies), terwijl de vrijgevochten 50plussers meenden dat ‘het eindelijk weer eens tijd werd de preutsheid te doorbreken.’ Leuk detail aan het doek is dat het niet alleen gaat om de geslachtsdaad maar ook om de positie van de man - natuurlijk is die actief maar ook passief, verstopt in de rozen. Daar zagen we Lincoln, Kennedy, Hitler, Mondriaan en wie niet al.
Wat een heerlijkheid om zo’n werk aan de muur te hebben hangen maar vooral ook wat een reacties van de gasten. Mijn dag kon niet meer stuk toen twee typisch Jordanese dames een lemper kwamen komen, zich omdraaiden en zeiden ‘ik krijg nou in ene zoveel zin’. En vervolgens het verzoek ‘kan de kunstenaar hier een legpuzzel van maken?’